Karadağ’daki ekibimiz Kotor Körfezi kıyısında yaşıyor ve bazen denize bu kadar yakın olmanın avantajlarını lehine kullanıyor! Ekibimiz, penceremizin önünden geçen yunusların varlığıyla beklenmedik bir şekilde ödüllendirildi:
Bulutlu bir sabahtı, biz ofisimizde çalışırken, güneş bulutların arkasına gizlenmişti. Bilgisayarlardaki yazı yazışımız, duyulabilecek tek sesti. Saat 10.45’te tüm telefonlarımız çalana kadar… Aylin, suyun üzerindeki en ufak hareketliliği kaçırmayan, gören gözleriyle bir grup yunusu fark etmişti. Düşünmüyorduk, şüphe duymuyorduk, sadece koştuk, elimizden geldiğince hızlı koştuk, kameralar elimizde. Saniyeler içinde deniz kenarına vardık, bekledik, baktık. Kulakları sağır eden bir sessizliğimizi bozmadık. Aniden ortaya çıktılar, o muazzam yaratıklar, kalbim hızla çarptı. Bir an onlar gibi olmak istedim, yüzmek, beni engelleyen hiçbir şey olmadan, özgürler, özgürler, istedikleri yere, istedikleri yere gitmekte özgürler. Koordinatörümüz Selina düşüncelerimi böldü çünkü veri toplamak hayal kurmaktan daha önemli. Şimdi, saatler sonra, onları düşünmeden duramıyorum, yunusları her zaman sevmişimdir, ama onları görmek ve onları hayal etmek, bambaşka bir dünya. Nefes kesici, vahşi ve özgürler ve bu yüzden neden bir deniz biyoloğu olmak istediğimi hatırladım.
12/3/2021 – İngilizce orijinal metin ve fotoğraflar sırasıyla; stajyerlerimiz Claudia ve Laura’ya aittir.
